Rekem – Francorchamps – Rekem 2013

Deze rit, met vertrek uiteraard zou ik bijna zeggen in Rekem, zou de laatste voorbereiding vormen op de Dolomieten Marathon. De vooruitzichten zagen er alvast goed uit: droog weer bij maximaal 20 graden en een parcours van 185km en 2200hm.

Met 4 Berggeiten waren we dus afgezakt naar het ‘verre’ Limburg alwaar we om 8u20 konden vertrekken. Nadeel van dit late startuur was alvast dat de meeste deelnemers voor de lange afstand vertrokken waren en dat we het dus onder ons 4 zouden moeten gaan rooien. De afspraak was dat Kurre en ik het kopwerk deden en dat Jeroen en Jolle in het wiel gingen zitten om op die manier nog een lange trainingsrit te rijden. We hadden uitgerekend dat we er ongeveer een 8u zouden over rijden op een gezapig tempo.

De biljartvlakke aanloop zorgde er alvast voor dat het eerste uur voldoende kilometers werden afgehaspeld. Ondertussen hadden we het geluk om te kunnen aansluiten bij een groot peloton dat de 135km reed. Jammer genoeg lag hun tempo voor Jeroen en Jolle net iets te hoog op de eerste hellingen van de dag en dus kwamen we terug alleen te zitten. Geen probleem: afspraken zijn afspraken en dus lieten Kurre en ik ons terug uitzakken om windbreker te spelen. Want inderdaad, nog niet vermeld, maar de wind was wel degelijk aanwezig. En stevig ook! En pal op kop! Maar geen nood, nu pal op kop betekende later pal in de rug…

De hellingen en het feit dat we de groepen moesten laten rijden zorgden bij het B-team voor een enorm lage moraal en bijgevolg moest het kwaad geschieden. Jolle en Jeroen sloten een pact om de kindertour te rijden en zouden het bij de 135km houden. Ondertussen waren we al bijna 2u onderweg en waren de laatste deelnemers voor de lange afstand al lang gepasseerd. Zelf koos ik dan onmiddellijk het hazenpad en trok door om toch nog op een redelijk uur de lange afstand te kunnen overbruggen. Ik riep op Kurre dat we gingen doorrijden, maar die reageerde niet. Achteraf bleek dat hij net materiaalpech had gehad op een helling en omwille van de nodige communicatiefouten reed ik dus alleen door. Achteraf bleek dat Kurre de achtervolging nog ingezet had.

Na de eerste ruime bevoorrading in Banneux volgde als extraatje voor de lange afstand een zware lus door de Ardennen met een aantal hellingen als Kin, Chambralles, Niaster, … Bovendien was de wind enorm hard komen opsteken en stond ik er nog steeds alleen voor. Geleidelijk liep de tank volledig leeg en kwam ik bovendien nog is zonder drank te zitten. Mea culpa want ik had slechts 1 bidon gevuld aan de bevoorrading. Bovendien had ik ook een veel te hoog tempo gereden om het gat met een Gran Fondo Grinta-renner te dichten.

Hoogmoed komt voor de val en met nog een dikke 80km te gaan voelde ik mij compleet leeg gereden! Ondanks dat de benen toch nog voldoende krachtig waren om constant vlot boven ver boven de 30km/u rond te trappen had ik een enorm slecht gevoel. De tijd ging tergend traag voorbij en aan de laatste bevoorrading rustig de tijd genomen om 3 volle drinkbussen leeg te drinken en nog wat te eten. En weer ging de zwanenzang verder richting Rekem dat nog steeds eindeloos ver lag.

Na 7 eindeloos lange uren zag ik dan eindelijk de sporthal van Rekem liggen. En compleet leeg de fiets onmiddellijk in de auto gestoken om asap iets fris te gaan drinken. Jolle en Jeroen leken al vertrokken te zijn. En toen hoorde ik ook dat Kurre nog onderweg was. Ik zou hem weerzien na een klein uur. Uitgeput wou ik nog een vette worst van de bbq eten, weeral jammer want de laatste worst was voor de persoon net voor mij…

Ondanks redelijk wat tegenslag en een slechte dag, was ik nadien best tevreden. Jaarlijks heb ik een enorm slechte dag en dit jaar was het dus 15 juni. Beter nu dan binnen 2 weken in de Dolomieten. Zondag wacht nog een laatste voorbereidingsritje in Bertem, namelijk de dorpelingenkoers. Verslag volgt.

ps Nog bijna vergeten maar ik vond het persoonlijk een zeer mooie rit met een aantal ongekende hellingen. Uiteindelijk 190km en 2350hm op de teller, mede dankzij één keer foute rijden waardoor er een extra Ardennenhelling bijkwam.