(Jolle, Willem, Kurre, Steven, Smolders en Mezelf) en één aspirant berggeit (Luc) stonden omstreeks 10 uur te popelen van ongeduld. Hun geduld werd echter op de proef gesteld en naar wekelijkse traditie werd de start met tien minuten verlaat. Deze keer was het Herr vdb die omstreeks 9.55uur belde met de mededeling : Ik ga ‘iets’ later zijn want ik ben net wakker… 🙂
Terwijl daags voordien twee berggeiten de Parel van het Pajottenland editie 2011 onveilig maakten, besloten enkele andere om zondag het brevet 50km van WTC de Grote Pint te rijden. De aanwezigen onder hen waren Jolle, Kurt, Smolders en aspirant Willems. De start was voorzien aan cafe de Welkom in Betekom, en met de verplaatsing naar ginder en terug zou dit een trainingstochtje van om en bij de 100km worden.
Gezien aspirant Willems al 15 jaar niet meer op een fiets had gezeten, laat staan ooit op een koersfiets werd er voor hem geopteerd om de rit naar ginder met de wagen te doen. Smolders zou chauffeur en begeleider zijn.
Omstreeks 6u40 vertrokken de 2 berggeiten (voorzitter en ondergetekende) richting den andere kant van Brussel, op goed geluk een afrit genomen want de voorzitter was in al zijn haast de wegbeschrijving vergeten, maar via een ‘binneweg’ en de deskundige wegbeschrijving van een toevallige passant (’t zou kunnen dat hij al van de bakker terugkwam, maar we vermoeden eerder dat hij eerder juist uit cafe de Pajot -> hierover later meer, buiten was gestrompeld) zijn we er toch vlot geraakt.
Na het grote debacle van de Cinglé du Ventoux 2 maanden voordien, was onderstaande verplicht om de puntjes op de i te zetten. Gekozen werd voor de klimtijdrit van de Luc Alphand: 27 km noeste arbeid op de flanken van de heroïeke col d’Izoard.
Bij deze het langverwachte verslag van onze vierdaagse stage op de Mont Ventoux tijdens het Hemelvaartweekend in mei 2010:
Dag 1 : Woensdag
==============
Het grootste deel van de dappere helden vertrok op woensdagochtend. Mille en Anneleen bevolkten de Alfa met enkele fietsen en bagage. Joeri, Dessel, de jongste Verstrepen en Le Secrétaire vertrokken met de Black Arrow op hetzelfde tijdstip.
Drie berggeiten (Stekke, Butcher en Le Sécretaire) waren stipt om acht uur aanwezig aan Café den Deugniet. Luk en Karel (onbekend voor ons, ne maat van Luk) kregen een dagvergunning van de Berggeiten om deze dag mee te maken. Er was redelijk goed weer voorspeld met een “matige wind”, later op de dag zou blijken dat Sabine en Frank ons weer wat hadden wijsgemaakt. Vermoedelijk mogen ze door de besparingen bij de VRT niet meer over de taalgrens gaan om te bekijken wat het weer daar gaat worden …
1 mei 2010, Oudenaarde. Terwijl het gros van de club zich opmaakt om Haasrode-Hoei-Haasrode te rijden, smeren drie berggeiten de beentjes in om de Superklassieker Roubaix op hun palmares te zetten. Het parcours van deze klassieker omvat een aantal hellingen uit de Ronde van Vlaanderen en enkele kasseistroken uit Parijs-Roubaix. Als absolute apotheose wacht een aankomst op de legendarische piste van Roubaix.
Zoals beloofd, een kort verslag van de rit afgelopen zaterdag. De meeste verhalen heb ik persoonlijk niet gezien, wegens ergens achteraan aan het rijden.
De afspraak begon om halfzeven aan Bodart parking en zoals traditie vereist was Mille wederom twintig minuten te laat. Snel naar Ninove gereden om daar te starten aan de helse rit. Aangezien de helft niet was ingeschreven was er ook hier een redelijk lang oponthoud (punt voor volgende vergadering trouwens).
Een aantal dappere stonden aan de start van de E3-prijs Harelbeke editie 2010. Deze rit stond volledig in teken als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen. Niet iedereen stond echter met dezelfde conditie aan de start. Sommige waren al vroeg in het jaar in topconditie, andere moesten hun seizoen nog aanvangen, nog andere hadden last van een kater en een enkel individu had last van een jetlag.
Het parcours was alleszins niet min met een 10-tal hellingen en de nodige kasseien gespreid over 135km. Op de eerste helling van de dag werd de forcing al snel de hoogte in gevoerd, hier was het ook al zaak van de kopmannen om de gemoederen te bedaren. De knechten werden dan ook op hun plichten gewezen dat ze het zouden moeten trekken tot aan de voorlaatste helling van de dag.
