Bij deze het langverwachte verslag van onze vierdaagse stage op de Mont Ventoux tijdens het Hemelvaartweekend in mei 2010:
Dag 1 : Woensdag
==============
Het grootste deel van de dappere helden vertrok op woensdagochtend. Mille en Anneleen bevolkten de Alfa met enkele fietsen en bagage. Joeri, Dessel, de jongste Verstrepen en Le Secrétaire vertrokken met de Black Arrow op hetzelfde tijdstip.
Drie berggeiten (Stekke, Butcher en Le Sécretaire) waren stipt om acht uur aanwezig aan Café den Deugniet. Luk en Karel (onbekend voor ons, ne maat van Luk) kregen een dagvergunning van de Berggeiten om deze dag mee te maken. Er was redelijk goed weer voorspeld met een “matige wind”, later op de dag zou blijken dat Sabine en Frank ons weer wat hadden wijsgemaakt. Vermoedelijk mogen ze door de besparingen bij de VRT niet meer over de taalgrens gaan om te bekijken wat het weer daar gaat worden …
1 mei 2010, Oudenaarde. Terwijl het gros van de club zich opmaakt om Haasrode-Hoei-Haasrode te rijden, smeren drie berggeiten de beentjes in om de Superklassieker Roubaix op hun palmares te zetten. Het parcours van deze klassieker omvat een aantal hellingen uit de Ronde van Vlaanderen en enkele kasseistroken uit Parijs-Roubaix. Als absolute apotheose wacht een aankomst op de legendarische piste van Roubaix.
Zoals beloofd, een kort verslag van de rit afgelopen zaterdag. De meeste verhalen heb ik persoonlijk niet gezien, wegens ergens achteraan aan het rijden.
De afspraak begon om halfzeven aan Bodart parking en zoals traditie vereist was Mille wederom twintig minuten te laat. Snel naar Ninove gereden om daar te starten aan de helse rit. Aangezien de helft niet was ingeschreven was er ook hier een redelijk lang oponthoud (punt voor volgende vergadering trouwens).
Een aantal dappere stonden aan de start van de E3-prijs Harelbeke editie 2010. Deze rit stond volledig in teken als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen. Niet iedereen stond echter met dezelfde conditie aan de start. Sommige waren al vroeg in het jaar in topconditie, andere moesten hun seizoen nog aanvangen, nog andere hadden last van een kater en een enkel individu had last van een jetlag.
Het parcours was alleszins niet min met een 10-tal hellingen en de nodige kasseien gespreid over 135km. Op de eerste helling van de dag werd de forcing al snel de hoogte in gevoerd, hier was het ook al zaak van de kopmannen om de gemoederen te bedaren. De knechten werden dan ook op hun plichten gewezen dat ze het zouden moeten trekken tot aan de voorlaatste helling van de dag.
