Klimtijdrit Luc Alphand 2010

Na het grote debacle van de Cinglé du Ventoux 2 maanden voordien, was onderstaande verplicht om de puntjes op de i te zetten. Gekozen werd voor de klimtijdrit van de Luc Alphand: 27 km noeste arbeid op de flanken van de heroïeke col d’Izoard.

Als voorbereiding op deze heuse TT werd daags voordien al is de Galibier, Les 2 Alpes beklommen. De benen voelde net zoals 2 maanden voordien tijdens de Cinglé super. Het doel was niet min, met minder dan een top 20 zou ik niet tevreden zijn. Op de dag zelf was het verzamelen aan de voet van de Izoard in Briançon. Er was een gezonde lichte vorm van nervositeit aanwezig. Onmiddellijk na het startschot werd er geklommen aan een steil percentage. Ondergetekende had al direct de start fout ingeschat. Helper-voor-één-dag en medekopman, den Butcher had al direct een 100m voorsprong, wat niet min is op een col. Na een 10-tal minuten dan toch het wiel van den Butcher gevonden en hier even gerecupereerd. En toen ging het weer fout, de ketting sloeg eraf! Deze vliegensvlug erop gegooid en nu zat het lichaam pas echt vol adrenaline! Het peloton was ondertussen volledig uit elkaar getrokken en iedereen zat in zijn eigen ritme te klimmen. Onder de zware adrenaline werd er even geklommen op de 50, maar zoals gezegd maar even… vanaf dan was het nog een dik uur een strijd tegen de elementen en de zwaartekracht. Als een sneltempo werden tegenstanders verpletterd. Op 2 km van de top kreeg ik dan de eerste vrouw in het vizier. Deze voormalige topper van het vrouwenwielrennen had nog zelf 2 helpers bij!

Uiteindelijk in haar wiel geraakt, op de 50 gegooid en een lange sprint van 500m man tegen vrouw uitgevochten. De man mocht zegevieren. Boven gekomen en de 20e plaats was een feit!

Daags nadien tijdens de effectieve cyclo was het een ander verloop. Maar dat is een ander verhaal…