Cinglé Deel 1: heenreis en voorbereidende ritten

Een jaar geleden werd er met de Berggeiten beslist om de Cinglé du Mont-Ventoux eens te proberen. De Cinglé is een diploma dat je kan krijgen als je op 1 dag de 3 kanten van de Ventoux op en af rijdt, meer info hier: Club des Cinglés du Mont-Ventoux
Er waren al een aantal Berggeiten die dit diploma hadden liggen dus gingen we uiteindelijk nog met 5 Berggeiten naar de Ventoux, waarvan er 3 dit gingen proberen.
Hieronder het relaas:

Donderdagavond vertrokken Jeroen en ik. Stekke, Dorien en Jurgen vertrokken een dag later.
Omdat we redelijk laat waren vertrokken hadden een kamertje gehuurd in een F1-hotel, zonder airco in een hittegolf, leuk was anders! Gelukkig was er wat wind en konden we toch een paar uurtjes slapen.
Na een toeristische omweg door niet geplaatste borden zijn we al bij al zonder veel problemen (files) aan ons huisje aangekomen. Toen we uitstapten leek het of we in een oven terecht waren gekomen, blijkbaar kwamen we net toe tijdens een recorddag, 46°c gaf de thermometer aan!
Na een korte rondleiding en het verdelen van de kamers doken we vrijwel meteen het zwembad in.
Toen het iets of wat was afgekoeld zijn we naar de winkel geweest, na onze voorraad te hebben ingeslagen zijn we iets gaan eten bij een Italiaan.

Zaterdag zijn we vroeg opgestaan zodat we voor 9u de fiets op konden en we de ergste warmte pas gingen hebben op de terugweg.
Het plan was om de benen het klimmen terug wat gewoon te laten worden maar ons niet te hard te vermoeien, ik had een ritje gemaakt met 2 klimmetjes van rond de 4%.
De eerste klim kwam al na 13km, de Col de Murs, een klim van 10km aan 4%, met heel veel keren en draaien; met stukken in een bos en wel duizend vlinders, bij de mooiste klimmen die ik al heb opgereden! Door de schaduw van de bomen viel de warmte al bij al nog mee, Jeroen en ik kwamen met een goed gevoel boven. Na een welverdiende Cola in het prachtige dorpje Murs keerden we terug via Col de la Ligne, een klim van 7km aan 4% met heel wat vlakke stukken, maar door de warmte was het toch zwaarder dan de cijfers doen geloven. Vooral Jeroen had op deze klim afgezien van deze warmte, hij is een paar keer moeten afstappen om op zijn effen te komen.
In de afdaling stond er dan ineens een bord, omleiding, maar die omleiding ging bergop en als we even op de gps keken had dit toch zeker 20km meer geweest en met die warmte hadden we daar geen zin in. Ze waren ook niet bezig aan de weg (weekend) dus besloten we om het bord te negeren.
Bleek dat ze zowat heel de afdalen aan het herasfalteren waren en heel de afdaling lag vol gravel, het was dus voorzichtig afdaling maar er waren wel geen putten dus dat viel nog wel mee.
Na een korte drankstop in Mormoiron was het nog 2km naar ons huisje, jammer genoeg waren dit nog 2km bergop en dan nog de steilste percentages van de dag.
In de namiddag zijn Stekke, Jurgen en Dorien toegekomen en zijn we s’avonds samen iets gaan eten en hebben daarna aan ons huisje nog iets gedronken.

Zondagochtend zijn we te laat opgestaan, de avond ervoor was bij sommigen een beetje hard aangekomen. Het oorspronkelijke plan om de Gorges de la Nesque te beklimmen en dan af te dalen naar Flassant werd omgedraaid, de Col de Flassant was namelijk korter en had iets meer begroeiing. Nog voor we (Jeroen, Jurgen en ik) aan de Col de Flassant begonnen had Jeroen besloten om terug te draaien, hij had te veel last van de warmte (en de avond ervoor). Jurgen en ik reden dan maar met zijn 2 verder, vanwege de warmte besloten we rustig omhoog te rijden en bij elkaar te blijven. Naarmate we hoger klommen begon de temperatuur iets te dalen, al bleef het nog behoorlijk warm. Boven kwam we op een soort plateau met een paar kleine (verlaten) dorpjes, om onze bidons te vullen daalden we af naar Sault, daar dronken we snel een frisdrankje met veel ijs (waarvan we het overschot in onze bidon deden). Na deze bevoorrading was er een eerste deel van de afdaling van de Gorges de La Nesque maar wat we niet wisten was dat er in deze afdaling ook nog een klim zat van zo’n 3km aan 4%, normaal geen probleem maar door de warme wind was dit toch geen lachertje.
Na een korte stop aan een uitkijkpunt waar je de Gorges de la Nesque mooi kan zien, en als je geluk hebt nog tamme everzwijnen kan ontmoeten!
De afdaling van de Gorges was zalig, mooie technische stukken afgewisseld met wat rechtere stukken met bochten waar je bijna niet moest remmen. En de uitzichten, wow, het enige dat onze pret een beetje drukte was de tegenwind en de warmte, maar al bij al was het een geweldige afdaling!
Na een heerlijke plons in het zwembad hebben we samen gebbq’d, met dank aan Stekke en Dorien!

Maandag stond in het teken van rust, ik en Jurgen zijn een klein toertje gaan doen met een beklimming naar Domaine des Anges (2,2km 6%), een klimmetje zoals je er tientallen kan vinden in de Ardennen. De afdaling was dan weer wel zeer “speciaal” lees; vol gaten, slechte asfalt, en onaangekondigde wegenwerken! Een beetje verder moesten we, door een foutje van mij, door een bos, in België zou dit meestal geen probleem zijn maar dit bospad leek eerder op een zandduin. Heel mooi wel, heel geel zand, dus we hebben ook even tijd gepakt voor een foto, dat er schaduw was had er ook iets mee te maken. Ondertussen had Stekke zijn fiets vanonder het stof gehaald en was de Ventoux opgereden, tenminste tot aan Chalet Renard want hij had niet genoeg tijd (of drank) om verder te gaan. s’Avonds hebben we een lekkere spaghetti gegeten met dank aan Dorien! Na ons buikje gevuld te hebben doken we vroeg ons bed in, dinsdag ging een lange dag worden.

Hieronder nog de Strava ritten van dit eerste deel:

Leave a reply

Your email address will not be published.

You may use these HTML tags and attributes:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.