Hierbij een kort relaas van onze trip naar de Vogezen, dit jaar was vooral in het teken van de Trois Ballons die Butcher en ik gingen rijden, Jeroen en Kurre waren dan weer van plan om wat te trainen.
Dit jaar waren Sophie en Patricia er ook bij, ze gingen vooral genieten en ons zaterdag steunen bij de Trois Ballons.
Zondag ochtend was er geen wolkje aan de hemel, de korte broek kon aan, en er waren ook geen armstukken meer nodig, wel had ik nog een warm onderlijfke aan.
We vertrokken direct bergop, al was het wel meer vals plat, 7km aan 3%, dan een echte beklimming.
Read More
Beter laat dan nooit zeggen ze altijd, daarom ook dit verslagje van ons jaarlijks tripje naar de Vogezen.
Deze keer waren we met 4; Jeroen, Marc, Jurgen en ik (Koen).
We vertrokken vrijdag ochtend en kwamen na een omwegje (de gps van Marc had de toeristische route gekozen) rond 15u15 aan in Saint-Maurice-sur-Moselle waar ons huisje lag. De zeer vriendelijke huisbazin gaf ons een korte rondleiding, en tot onze verbazing was heel de interieur vernieuwd wat een groot pluspunt was natuurlijk. Ook zorgde ze ervoor na een telefoontje dat we in een plaatselijk restaurantje nog binnen mochten om te eten. Na het lekkere (maar toch wel zwaar) etentje gingen we een kort tochtje doen met 1 col erin, Col du Page.
Daags nadat onze club het Brevet 50 kilometer organiseerde, stonden er alweer 8 Berggeiten aan de start voor een winderige rit richting ‘De Limburg’. Blijkbaar hoort die ‘De’ er volgens de meeste locals niet bij…
Read More
Stipt om 10 u stonden Jurgen en Paul aan de Deugniet.
Het was nog eventjes wachten op Mark met zijn Smart Watch.
Je vraagt je toch af wat zo’n apparaat waard is als je er iet eens mee op tijd kan komen?. Read More
Ondanks het feit dat het seizoen stilaan op zijn einde liep, werd er toch nog een sportief hoogtepuntje/buitenlandse trip ingelast, namelijk La Charly Gaul. Deze cyclo is een eerbetoon aan de Luxemburgse klimmer Charly Gaul, bijgenaamd de Engel van het Gebergte en behoort al enkele jaren tot één van de meest favoriete cyclo’s van de Berggeiten. Dit jaar gingen we voor de korte tocht van 105km met 1567 hoogtemeters.
Aangezien vroeg opstaan niet altijd samengaat met onze bende opteerden we dit jaar om al op zaterdag richting Echternach te vertrekken.
Zaterdag was D-day, La Cannibale!
De wekker ging af op het ongoddelijke uur 4u45, door de zenuwen was er ook niet veel geslapen. Het was ook aan het regenen, iets wat al de weerberichten tegenspraken.
Butcher had daarom ook al besloten om niet mee te rijden, en ergens begreep ik hem wel, hij had de Ventoux al meermaals gedaan en langs alle kanten. Wel heel leuk dat hij toch mee opstond en mij tot aan de start voerde.
De start was in Malaucene en na een halfuurtje rijden was het nog steeds redelijk kalm daar, aan de start stond nog maar een man of 10. Steven DP en ik waren er als eerste van de Berggeiten en we kregen meteen de mededeling dat de top naar Malaucene afgesloten was.
De jaarlijkse uitdaging was dit jaar La Cannibale, Butcher en Steven (met Liesbeth) waren al eerder vertrokken, Jurgen en ik namen de TGV, Jeroen, Kurre en Smolders gingen met de auto.
Na een snelle treinrit kwamen we aan in Avignon, waar Jeroen en Smolders ons kwamen halen, vandaar ging het recht naar Villa Mazan waar Kurre en Butcher ons opwachtte, en Villa is dit maal niet overdreven: een gigantisch huis met 2 keukens, 3 badkamers, airco overal en een heerlijk zwembad.
Dat laatste werd dan ook direct ingehuldigd, de avond werd afgesloten met een pizza.
Voorbode:
Een week voordat de helft van de Berggeiten naar de Vogezen trokken, waar ik niet naar toe kon gaan omdat wij die vrijdag geen brugdag hadden bij Alpha Copy, had ik nog niets gepland in diezelfde week.
Ik ging donderdag wel naar de Buurthuis Classic gaan maar voor het weekend had ik nog niets gepland, tot ik Butcher in de Whats-App zag schrijven over de Waalse Pijl die hij met Steven De Pauw en Eddy ging rijden. Ik hintte voorzichtig dat ik ook wel interesse had, een tocht in een stuk van België waar ik nog niet echt heb gefietst en tal van bekende heuvels die ik nog niet had bedwongen.
En warempel Butcher stuurde een privé-berichtje dat als ik mijn fiets naar de Spar kon brengen ik zeker mee mocht komen, ik kon niet sneller ja zeggen!
Read More
In de encyclopedie van de Berggeiten staat er achter 1-mei: Haasrode-Hoei-Haasrode, een toertocht die we bijna met de ogen toe kunnen rijden.
Ook dit jaar hadden we afgesproken aan den Deugniet, dit jaar waren de Berggeiten van dienst: Jeroen, Jolle, Smolders, Jurgen, Marc, ik (Koen) en Kurre.
Jeroen, Jolle, Jurgen, Kurre en ik gingen de 135km doen, Marc de 90km, Smolders ging onderweg beslissen.
Read More
