Vertrokken met de minibus om 5u aan de Spar in Linden. Kurre zette meteen de toon door om 5u35 de eerste Stella open te trekken … Nadia had sandwiches voorzien, die vooral bij Mille in de smaak leken te vallen. Ook de voorzitter had een reuzehonger. Brandstoffen aan het opslaan voor de grote putch van vrijdag ?
Na een rit van een tiental uurtjes kwamen we aan in Malaucène. Daar kwamen we dan ook Erik en Smolders tegen, die met een andere wagen waren vertrokken.
Bij een prachtige ochtendzon en een schamele 3 graden stonden vier dappere Chamois aan de start van de “Philippe Gilbert Classic” => 150 km en 1900 hoogtemeters aangekondigd door Phil de Pil’s website.
Smolders, Kurre, Le Président en Le Sécretaire waren de deelnemers.
Er waren enkele serieuze hellingen waarvan de Harzé (11km lang) na drie kilometer de eerste klepper van formaat was.
Nadien volgden nog enkele côtes zoals de Wanne en de Stockeu.
Aan iedereen die nog eens wilt gaan trainen in de Ardennen volgende tip : vermijd de Stockeu !!! Deze kleine smeerlap is niet zo lang, maar het stijgingspercentage op de Polar liep toch op tot 23% … geen cadeau voor het B-team.
Zaterdag stond met de Parel van het Hageland de officiële opener van het cyclo-seizoen van de Berggeiten op het programma. Spijtig genoeg kon door tal van redenen maar een beperkt aantal Berggeiten aan de start verschijnen. Er werd gestart met 2 groepen: de vroege vogels die startten om 8u in Boutersem en de uitslapers die hun start namen om 10u. Ondergetekende zat samen met de secretaris bij de vroege shift.
(Jolle, Willem, Kurre, Steven, Smolders en Mezelf) en één aspirant berggeit (Luc) stonden omstreeks 10 uur te popelen van ongeduld. Hun geduld werd echter op de proef gesteld en naar wekelijkse traditie werd de start met tien minuten verlaat. Deze keer was het Herr vdb die omstreeks 9.55uur belde met de mededeling : Ik ga ‘iets’ later zijn want ik ben net wakker… 🙂
Terwijl daags voordien twee berggeiten de Parel van het Pajottenland editie 2011 onveilig maakten, besloten enkele andere om zondag het brevet 50km van WTC de Grote Pint te rijden. De aanwezigen onder hen waren Jolle, Kurt, Smolders en aspirant Willems. De start was voorzien aan cafe de Welkom in Betekom, en met de verplaatsing naar ginder en terug zou dit een trainingstochtje van om en bij de 100km worden.
Gezien aspirant Willems al 15 jaar niet meer op een fiets had gezeten, laat staan ooit op een koersfiets werd er voor hem geopteerd om de rit naar ginder met de wagen te doen. Smolders zou chauffeur en begeleider zijn.
Omstreeks 6u40 vertrokken de 2 berggeiten (voorzitter en ondergetekende) richting den andere kant van Brussel, op goed geluk een afrit genomen want de voorzitter was in al zijn haast de wegbeschrijving vergeten, maar via een ‘binneweg’ en de deskundige wegbeschrijving van een toevallige passant (’t zou kunnen dat hij al van de bakker terugkwam, maar we vermoeden eerder dat hij eerder juist uit cafe de Pajot -> hierover later meer, buiten was gestrompeld) zijn we er toch vlot geraakt.
Na het grote debacle van de Cinglé du Ventoux 2 maanden voordien, was onderstaande verplicht om de puntjes op de i te zetten. Gekozen werd voor de klimtijdrit van de Luc Alphand: 27 km noeste arbeid op de flanken van de heroïeke col d’Izoard.
Bij deze het langverwachte verslag van onze vierdaagse stage op de Mont Ventoux tijdens het Hemelvaartweekend in mei 2010:
Dag 1 : Woensdag
==============
Het grootste deel van de dappere helden vertrok op woensdagochtend. Mille en Anneleen bevolkten de Alfa met enkele fietsen en bagage. Joeri, Dessel, de jongste Verstrepen en Le Secrétaire vertrokken met de Black Arrow op hetzelfde tijdstip.
Drie berggeiten (Stekke, Butcher en Le Sécretaire) waren stipt om acht uur aanwezig aan Café den Deugniet. Luk en Karel (onbekend voor ons, ne maat van Luk) kregen een dagvergunning van de Berggeiten om deze dag mee te maken. Er was redelijk goed weer voorspeld met een “matige wind”, later op de dag zou blijken dat Sabine en Frank ons weer wat hadden wijsgemaakt. Vermoedelijk mogen ze door de besparingen bij de VRT niet meer over de taalgrens gaan om te bekijken wat het weer daar gaat worden …
1 mei 2010, Oudenaarde. Terwijl het gros van de club zich opmaakt om Haasrode-Hoei-Haasrode te rijden, smeren drie berggeiten de beentjes in om de Superklassieker Roubaix op hun palmares te zetten. Het parcours van deze klassieker omvat een aantal hellingen uit de Ronde van Vlaanderen en enkele kasseistroken uit Parijs-Roubaix. Als absolute apotheose wacht een aankomst op de legendarische piste van Roubaix.
